Jeśli dokonujesz uboju poza rzeźnią…

Wskazówki dla rolników w przypadku konieczności uboju zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią.

Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich   kopytnych poza rzeźnią dotyczy sytuacji,  gdy zdrowe zwierze ulegnie wypadkowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni. W takiej sytuacji istnieje możliwość  uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.

Co należy zrobić, gdy zdrowe zwierze ulegnie wypadkowi.

W pierwszej kolejności wezwać lekarza weterynarii, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy też uśmiercone.

Co należy zrobić, jeśli lekarz stwierdzi , że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności.

Należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią celem ustalenia, czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności. Tusza zwierzęcia i narządy wewnętrzne  musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Jest to warunek konieczny wprowadzenia mięsa na rynek.

Należy skontaktować się z właściwym dla miejsca położenia gospodarstwa  powiatowym lekarzem weterynarii w celu przeprowadzenia badania przedubojowego i wystawienia świadectwa urzędowego, które będzie towarzyszyło  tuszy i narządom wewnętrznym zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.

Należy poddać zwierzę ubojowi z konieczności.

Kto może dokonać uboju z konieczności.

Ubój z konieczności powinien być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje do dokonywania uboju zwierząt.

W jaki sposób i w jakich warunkach powinien się odbyć ubój z konieczności.

W przypadku uboju poza rzeźnią, posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do podjęcia wszelkich działań, aby jak najszybciej dokonać uboju, aby zaoszczędzić zwierzęciu cierpienia. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady nr 1099/2009 przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. W miejscu dokonania uboju można również pod nadzorem lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita zwierzęcia. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tusza przewieźć do rzeźni.

Jakie dokumenty musza być dostarczone wraz z tusza  i narządami wewnętrznymi  zwierzęcia do rzeźni.

Do rzeźni wraz z tusza i narządami wewnętrznymi muszą być dostarczone następujące dokumenty:

–  oświadczenie rolnika stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz informacje o sposobie leczenia, dacie podawania leków i terminie karencji,

– świadectwo urzędowe – stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i godzinę przeprowadzenia badania, przyczyna uboju oraz informacja na temat leczenia.

Warunki przewozu tuszy wraz z narządami wewnętrznymi do rzeźni.

Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi powinna być przewieziona do rzeźni w warunkach higienicznych i najszybciej jak to możliwe. Jeżeli transport potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju, należy zapewnić warunki chłodnicze dla przewożonej tuszy i narządów wewnętrznych.

Co się stanie jeśli lekarz weterynarii uzna, że nie może być przeprowadzony ubój z konieczności.

Lekarz  weterynarii może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone lub uśmiercone. W przypadku gdy podjęta jest decyzja  o uśmierceniu zwierzęcia, to

  1. Uśmiercenie przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego,
  2. Tusza może być poddana utylizacji lub za zgodą lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.

Ponadto w przypadku zdrowych zwierząt, które uległy wypadkowi, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania  mięsa na potrzeby własne. Przy przeprowadzeniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii.

Co należy zrobić, jeśli nie znajdzie się rzeźni, która zgodziłaby się na przyjęcie tuszy wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.

W tej sytuacji rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go bądź przeprowadzenie uboju  w celu pozyskania mięsa na potrzeby własne. Jeżeli nastąpi śmierć zwierzęcia należy zwłoki poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa ARiMR.

Czy w każdym przypadku prawidłowo przeprowadzonego uboju z konieczności można  zagwarantować, że zostanie uratowana wartość rzeźna zwierzęcia.

Mięso  pozyskane ze zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności, w każdym przypadku poddawane  jest badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w rzeźni. Badanie to ma na celu dokonanie oceny,  czy mięso jest zdatne, czy też nie zdatne do spożycia przez ludzi, zanim zostanie wprowadzone na rynek.

Ubój z konieczności wymaga powiadomienia Agencji  Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności zwierząt gospodarskich konieczne jest powiadomienie ARiMR. Należy pamiętać, że ubój należy zgłosić w terminie 7 dni a na terenach objętych restrykcjami w związku z ASE w terminie 2 dni.

Opracowano w:

Departamencie Bezpieczeństwa

Żywności i Weterynarii MRiRW